Traducción y nota bio-bibliográfica: Mario Domínguez Parra
LA PARED Mis padres me dieron las piedras húmedas de las grutas y no puedes distinguir por qué lado exacto están húmedas y un anillo de ónice del abuelo artesanía con la letra delta muchas veces fueron las que dije no puedo con el no puedo construí y arruiné mundos mis maestros tienen que responderme cuándo temiste a la muerte después de que deviniese vocablo o antes mis padres me dieron las piedras como si dijéramos las espaldas para poner un soporte un andamio un contrafuerte sobre la pared libros viejos que enmohecieron ediciones de Leipzig para abrirlas como escudos para con escudos emparedar la pared para que los enemigos digan «los que tengan a alguien que tomara la decisión de enterrarse dónde exactamente en la pared tan sólo para asustarse por su causa nuestro miedo es satisfactorio» Con las piedras que me dieron construí una pared todo lo que uno puede imaginar se utilizaron naranjales ancianas que recolectaban con o sin mandiles y las altas ataduras se mezclaron y derribaron para erigir la pared todo se trituró el bebé en el carrito el motociclista sin casco el cadáver que permanece en el hielo y espera ser resucitado y el pan la margarita la barra de pan en lo alto encima encima se colocó para tener qué comer en caso de necesidad sobre él también unos y otros ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ Οι γονείς μου μου έδωσαν τις πέτρες υγρές των σπηλαίων που δεν μπορείς να πεις από ποιο σημείο ακριβώς υγραίνονται κι ένα δαχτυλίδι με όνυχα του παππού χειροτέχνημα με το γράμμα δέλτα πολλές φορές ήταν που είπα δεν μπορώ με το δεν μπορώ έχτισα και χάλασα κόσμους οι δάσκαλοί μου πρέπει να μου απαντήσουν πότε φοβήθηκες το θάνατο μετά που έγινε λέξη ή πριν οι γονείς μου μου έδωσαν τις πέτρες σαν να λέμε τις πλάτες για να βάλω στήριγμα αντιστύλι αντέρεισμα στο τείχος βιβλία παλιά που μούχλιασαν εκδόσεις της Λειψίας να τ’ ανοίξω ωσάν ασπίδες μ’ ασπίδες να τειχίσω το τείχος για να λένε οι εχθροί «αυτοί που έχουν κάποιους που πήραν την απόφαση να θαφτούν πού ακριβώς μέσα στο τείχος μόνο και μόνο για να τρομάζουν εξαιτίας τους ο τρόμος μας είναι ικανοποιητικός» Με τις πέτρες που μου έδωσαν έχτισα τείχος ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς χρησιμοποιήθηκαν πορτοκαλεώνες γριές που μάζευαν με ή χωρίς ποδιές και τις ψηλές ποδίνες ζυμώθηκαν και ρίχτηκαν για να υψώσουν το τείχος όλα αλέστηκαν το βρέφος στο καροτσάκι ο χωρίς κράνος μοτοσικλετιστής το πτώμα που παραμένει στον πάγο και περιμένει ν’ αναστηθεί και το ψωμί η μαργαρίτα η φραντζόλα ψηλά πάνω πάνω τοποθετήθηκε για να ’χουν να τρώνε στην ανάγκη από πάνω του και οι μεν και οι δε EXPERIENCIAS DESDE EL OTRO LADO Entré en el bosque y no es la primera vez que encuentro respuestas a muchas preguntas y otras veces pregunté lo mismo sigo los movimientos de los animales las cabriolas de las liebres que duermen sin soñar el vuelo de las perdices las torcaces que engullen agua pero qué quiero de todas formas y qué se me revuelve con estas presas escucho en el sendero montañés que la camioneta se detiene donde sea aparecerán impedimentas armas cartuchos matutino despertar compañerismo relatos de alcance hiperbólico con quién compondré con quién me juntaré ¿Confiar en la perdiz de patas raudas que aletea a toda prisa hacia su fin? ¿En sus polluelos a los que dentro de poco destriparán los perros locuaces? ¿En los faisanes moteados de los perdigones previstos? Qué quiero y qué se me revuelve con todas las presas y si mi destino no es el destino de los cazadores adicciones armas proyectiles matutino despertar compañerismo relatos de alcance hiperbólico con quién compondré con quién me juntaré y mirad la primera liebre cuelga se guarda en el morral de la vanidad y mirad esto que tengo que decir que a nadie interesa como el luto no interesa a los familiares de los animales de muerte inicua de los que avanzan sin sentido en la vida sin reconocer el más mínimo parentesco entre ellos sin reconocer el común peligro su dolor común los disolvería una conciencia semejante la conciencia de seres débiles y perdidos total y completamente ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ Μπήκα μέσα στο δάσος και δεν είναι η πρώτη μου φορά να βρω τις απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα κι άλλες φορές ρώτησα τα ίδια παρακολουθώ τις κινήσεις των ζώων τα άλματα των λαγών που κοιμούνται χωρίς όνειρα το πέταγμα των περδικιών τις φάσσες που καταπίνουν νερό μα τι θέλω τέλος πάντων και τι ανακατεύομαι με τούτα τα θηράματα ακούω στον ορεινό χοματόδρομο να σταματά το διπλοκάμπινο όπου να ’ναι θα εμφανιστούν εξαρτύσεις όπλα χαρτούτσες πρωινή έγερση συντροφικότητα διηγήσεις μέχρι το σημείο της υπερβολής με ποιους να συνταχτώ με ποιους να κάνω παρέα Να εμπιστευτώ την ταχύποδη πέρδικα που φτεροκοπά ολοταχώς προς το τέλος της; Τα παιδιά της που σε λίγο θα τα ξετρυπώσουν οι λαλίστατοι σκύλοι; Τους φασιανούς τους κατάστικτους από τα προβλεπόμενα σκάγια; Τι θέλω εγώ και τι ανακατεύομαι με τούτα τα θηράματα και αν η μοίρα μου δεν είναι η μοίρα των κυνηγών εξαρτύσεις όπλα φυσίγγια πρωινή έγερση συντροφικότητα διηγήσεις μέχρι το σημείο της υπερβολής με ποιους να συνταχτώ με ποιους να κάνω παρέα και να ο πρώτος λαγός κρεμιέται αποθηκεύεται μέσα στη βούρκα της αυταρέσκιας και να αυτά που έχω να πω να μην ενδιαφέρουν κανέναν όπως το πένθος δεν ενδιαφέρει τους συγγενείς των αδικοσκοτωμένων ζώων αυτών που πορεύονται χωρίς νόημα στη ζωή μην αναγνωρίζοντας την παραμικρή μεταξύ τους συγγένεια μην αναγνωρίζωντας τον κοινό κίνδυνο τον κοινό τους πόνο θα τα διέλυε μια τέτοια συνειδητοποίηση η συνείδηση του εντελώς και του πέρα για πέρα αδύναμου ή του χαμένου
Nota bio-bibliográfica
El poeta chipriota Yorgos Kalosóis (Nicosia, 1963) estudió filología y es profesor de enseñanzas medias. Es autor de los libros:
- Metamorfosis («Μεταμορφώσεις», Λευκωσία, 1992, Segundo premio estatal otorgado por el Ministerio de Educación y Cultura de Chipre a un primer libro de poemas);
- Primer intento de asesinato de Makarios («Πρώτη δολοφονική απόπειρα κατά του Μακαρίου», Λευκωσία, 1998).
- El mundo inverso («Ο ανάποδος κόσμος», Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2000, Premio Nacional de Literatura 2000, Ministerio de Educación y Cultura de Chipre).
- Corrimiento de tierras («Η μετατόπιση της γης», Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2005).
- La conjugación del verbo («Η κλίση του ρήματος», Εκδόσεις Φαρφουλάς, Αθήνα, 2009, Premio Nacional de Literatura 2009, Ministerio de Educación y Cultura de Chipre).
- La lección de la síntesis («Το μάθημα της περίληψης», Εκδόσεις Φαρφουλάς, Αθήνα, 2011).
- Las garras del gallo («Τα νύχια του κόκορα», Εκδόσεις Φαρφουλάς, Αθήνα, 2013).
Mario Domínguez Parra - Μετάφραση 